Радок бяззбройны і бясспрэчны
Слабым – адзіна верны шчыт.
І не зьнікаць Паэтам вечна,
У вечнай Песьні жывучы.
Калі пайду зь юдолі гора,
Ня скончыўшы найлепшы сказ,
То божы сьвет мяне паўторыць,
Як паўтараў ужо ня раз.
Як моры, зоры і азёры,
Якія ў вечнасьць забяру.
Сьвет шчодры.
Сьвет мяне паўторыць...
Ну, а ня сьвет,
дык Беларусь. –
Мне – досыць...
1977
|
|
